Tien jaar geleden wilden wij ons huis verbouwen. We hebben verschillende offertes opgevraagd en uiteindelijk gekozen voor de aannemer met het beste verhaal. Jonge vent, ambitieus, slim, harde werker. Kortom iemand waarin we vertrouwen hadden.
We hebben in de achterliggende periode heel wat meegemaakt met deze aannemer.
Zo waren er steeds andere werknemers. Dan werd deze weggestuurd en dan werd weer een andere op straat gezet. De ene had fraude gepleegd, de andere gelogen, de derde deed zijn werk niet goed etc. etc. En steeds lag het niet aan de aannemer.
En halverwege kwam hij ineens met een heel raar idee. Dat hadden we niet afgesproken maar hij vond het een geweldig plan. Wel duur, maar ja, voor niks gaat de zon op, toch? Het plan is na veel vijven en zessen niet doorgegaan, gelukkig niet, maar gek was het wel, zomaar zo'n konijn uit een hoge hoed.
En onze aannemer heeft ook alles aan elkaar gelogen. Zo zou hij geen geld meer betalen aan een collega-aannemer, maar dat deed hij wel. En zo zou hij de bijdrage aan de groep aannemers waar hij lid van was, terugschroeven, maar dat is alleen maar meer geworden. En toen was er een incident met veel doden en toen heeft hij beloofd dat de onderste steen boven zou komen. Maar dat is nog steeds niet gebeurd.
Het lijkt wel of hij liegen tot kunst heeft verheven.
En pas onlangs ging het helemaal mis met de verbouwing. Er klopte niets meer van. We hebben twee inspecteurs ingeschakeld en die hebben uitgezocht wat er aan de hand was. Nou, er was van alles mis. Dus hebben wij de aannemer ontslagen.
We hebben nu opnieuw offertes opgevraagd. We hebben gekozen voor dezelfde aannemer. Ja, hij heeft gewoon een goed verhaal. En hij zegt dat hij de puinhoop kan oplossen. Dat gaat hij doet met een nieuwe club mensen. We hebben er alle vertrouwen in.
En de inspecteurs? Die zijn aan de kant gezet. Ze werken er nog wel, maar ze mogen krullen vegen.